Han heeft een passie voor sport en bewegen. Hij studeerde zelfs een aantal jaren fysiotherapie. Al op jonge leeftijd komt hij in aanraking met de schaatssport. “Ik groeide op in het Utrechtse Zuilen en heb in het begin van de 70-er jaren De Vechtsebanen op steenworp afstand gebouwd zien worden”, vertelt Han. “Mijn vader en opa waren schaatsliefhebber, dus al snel werden de schaatsen ondergebonden.” Als het aan Han had gelegen was hij ijshockeyer geworden, dat was meer spektakel. Maar echte schaatsers staan op noren, zo vond zijn vader.

Halverwege de jaren 80 wordt Han door zijn toenmalige collega Jan Willem de Lange uitgenodigd om bij SSV Eemland te komen schaatsen. Hij start bij de recreantengroep. Nadat hij enkele jaren clubkampioen bij de recreanten was geworden, stroomt hij door naar de wedstrijdgroep marathon.

Begin jaren 90 wordt dochter Sanne op 6 jarige leeftijd aangemeld als jeugdlid. Vanaf dan begint voor Han zijn lange loopbaan als trainer. Hij behaalt zijn trainersdiploma’s en ontwikkelt ondertussen een eigen visie op de begeleiding van jong talent. Bij jonge schaatsers dient de focus te liggen op plezier en techniek. Inhoud en kracht komen later wel, als het lijf daaraan toe is. En niet de vereniging, niet de trainer, maar het talent moet centraal staan. Han vertelt: “De ideeën van een aantal trainers werden uitgewerkt in het plan ‘Van schaatspupil tot schaatstopper’. Het plan kon rekenen op brede steun van Utrechtse verenigingen en trainers”. Op de valreep leidde de invoering echter tot een stevig conflict met de toenmalige technische commissies van het Gewest en de Baancommissie. Han hield de eer aan zichzelf en nam als trainer een “sabbatical”. Nog steeds is de boosheid en teleurstelling over de ervaren tegenwerking voelbaar als Han vertelt over die periode. Gelukkig voor SSV Eemland heeft Han zijn trainersrol voor de vereniging al lang weer opgepakt en staat hij zowel op zaterdagochtend als zaterdagmiddag op het ijs. Zijn “pupillen” variëren in leeftijd van 6 tot 60+.

Pas als we doorvragen wordt duidelijk hoeveel “nevenfuncties” Han naast al die jaren trainerschap op zich nam: coördinator van het jeugdschaatsen, bestuurslid, lid van de technische commissie, zowel bij de vereniging als bij het Gewest. Ook liet Han van zich horen als speaker bij schaatswedstrijden en spreekstalmeester bij de jeugdelfstedentocht.

Als we informeren naar zijn dagelijks werk vertelt Han met dezelfde passie en openhartigheid over zijn loopbaan van systeemontwerper/projectmanager tot ICT-ondernemer: over zijn drive, zijn visie, zijn successen en overwonnen teleurstellingen. Langzaam aan komt zijn pensioen in zicht, maar stilzitten is niets voor Han. Op tafel liggen al kwasten, tubes verf en een schildersdoek met eerste schetsen. Gevraagd naar zijn pensioen als trainer: “ik geniet nog elke zaterdag op de ijsbaan van de blije gezichten. Dat kost me geen energie, dat levert me energie op”